เลื่อยมือ

เลื่อยมือ   เป็นเครื่องมือที่ใช้ในการตัดวัสดุชนิดต่างๆ  หรือใช้ตัดชิ้นงาน มีด้วยกันดังนี้

                                 1. เลื่อยที่ใช้งานไม้  เช่น   เลื่อยรอปากไม้  เลื่อนลันดา

1. รูปเลื่อยรอปากไม้

2. รูปเลื่อยลันดา

3. รูปการตัดไม้

                             2. เลื่อยที่ใช้ในงานโลหะ เช่น เลื่อยตัดเหล็กชนิดด้ามปืน

1. รูปเลื่อยตัดโลหะ

2. การตัดโลหะ

เลื่อย เป็นเครื่องมือคมตัดแบบตัดถากชนิดหนึ่ง  บริเวณฟันหรือใบเลื่อยทำด้วยเหล็กสำหรับทำเครื่องมือหรือเหล็กสำหรับงานตัด ด้วยความเร็วสูง ซึ่งเป็นฟันเล็กๆเรียงกันอยู่เป็นแถวคล้ายคมของสกัด มีทั้งในงานไม้และงานโลหะ
             
         เพื่อตัดแบ่งชิ้นงาน ตัดเซาะ ตัดแยก และตัดบากให้ได้ขนาดอย่างหยาบๆ
           

                    1. โครงเลื่อย (FRAME)
                    2. ด้ามจับ  (HANDLE)
                    3. ใบเลื่อย (SAW BLADE)
           
                        ในขณะทำการเลื่อย ถ้าความหนาของฟันเลื่อยเท่ากับใบเลื่อย เมื่อเลื่อยลงไปในชิ้นงาน จะทำให้ใบเลื่อยติดแน่นกับร่องเลื่อยนั้น เพื่อแก้ปัญหานี้ ฟันของใบเลื่อยจะถูกออกแบบให้สามารถตัดกินชิ้นงานได้ร่องโตกว่าความหนาของใบ เลื่อย โดยวิธี บิดฟันเลื่อยไปทางซ้ายสลับกับทางขวา     ขณะทำการเลื่อย ร่องที่เกิดขึ้นจากการเลื่อยจะมีความกว้างเป็น 2 เท่าของใบเลื่อยทำให้ใบเลื่อยไม่ถูกหนีบหรือเสียดสีกับชิ้นงาน
           
                        ใบเลื่อยที่ใช้เลื่อยวัสดุแข็งและวัสดุอ่อน จะมีความห่างระหว่างฟันต่างกันซึ่งแบ่งออกเป็นฟันห่างฟันถี่ปานกลาง และฟันถี่มาก ค่าความถี่ ของฟันเลื่อยจะบอกได้โดยเทียบจำนวนฟันต่อความยาวของใบเลื่อย 1 นิ้วหรือ 25 มิลลิเมตร

ลักษณะการใช้งาน	จำนวนฟันต่อความยาวใบเลื่อย  1นิ้วหรือ25 มม.	ชนิดของฟันใบเลื่อย
สำหรับวัสดุอ่อน เช่นอะลูมิเนียม,ดีบุก,ทองแดงวัสดุสังเคราะห์ สำหรับใช้งานเลื่อยที่มีรอยเลื่อยลึกๆเช่น เหล็กสี่เหลี่ยม หรือกลมที่มีความหนามากกว่า40 มม.ขึ้นไป	16	หยาบ
สำหรับงานเลื่อย ทั่วไป ที่ใช้กับเหล็กและโลหะที่มีความแข็งปานกลางโดยเฉพาะ สำหรับท่อเหล็กรูปต่างๆ ตลอดจนแท่งเหล็กที่มีความหนาต่ำกว่า 20 มม.ลงมา	22	ปานกลาง
สำหรับวัสดุที่แข็ง เช่น เหล็กทำเครื่องมือ ตลอดจนสายเคเบิล,แผ่นโลหะ,ท่อที่มีผนังบางลวดและ แผ่นโลหะขึ้นรูป	32	ละเอียด

 
            ความยาวใบเลื่อยมือส่วนมากจะยาวประมาณ 300 มิลลิเมตร โดยวัดจากรูเจาะด้านหนึ่งถึงรูเจาะอีกด้านหนึ่ง รายละเอียดต่างๆเกี่ยวกับใบเลื่อยจะบอกไว้ที่ตัวใบเลื่อยนั้น เช่นจำนวนฟันต่อนิ้ว,ความยาว,ยี่ห้อ,ทิศทางที่เลื่อยตัดชิ้นงาน

ข้อบกพร่อง	สาเหตุ
1. ใบเลื่อยสึกไม่เท่ากัน	1. เมื่อเริ่มเลื่อยไม่ใช้ตะไบถูให้เป็นรอยเสียก่อน 2. ใช้ใบเลื่อยที่มีฟันห่างเกินไป 3. ชิ้นงานที่เลื่อยบางเกินไป ทำให้กระแทกฟันเลื่อย และเสียดสีกับฟันเลื่อย
2. ฟันเลื่อยหัก หรือสึกเร็ว	1. เลื่อยวัสดุแข็งเกินไป 2. จังหวะการเลื่อยเร็วเกินไป 3. ฟันถี่เกินไป เมื่อใช้เลื่อยชิ้นงาน ซึ่งมี หน้าตัดยาวเศษโลหะที่เกิดจากการเลื่อย จะเข้าไปอุดตันอยู่เต็มช่องฟันเลื่อย
3.เลื่อยติดแน่นขณะเริ่มเลื่อย	1.เมื่อเริ่มเลื่อยในจังหวะชักกลับถ้าดึงเลื่อยระยะสั้นๆฟันเลื่อยก็จะสึกเฉพาะส่วน กลางใบเลื่อย ส่วนปลายทั้งสองข้างไม่ค่อยสึกเมื่อเลื่อยในจัง หวะดันไปข้างหน้าหรือถอยหลัง ใบเลื่อยจะติดเพราะส่วนที่ไม่สึกก็จะเข้ามาอัดในร่อง

 
            1. การเลื่อย ถ้าเป็นเลื่อยมือ ต้องออกแรงตัดให้สม่ำเสมอ
            2. ต้องเลือกระยะฟันของใบเลื่อย ให้เหมาะสมกับชนิด,ขนาด และวัสดุงาน
            3. ใส่ใบเลื่อยให้ฟันชี้ไปทางจังหวะตัดเนื้องาน
            4. การจับชิ้นงาน ให้รอยตัดอยู่ใกล้ที่จับยึดมากที่สุด เพื่อป้องกันการสั่นขอชิ้นงานขณะทำการ
เลื่อย
            5. การจับยึดชิ้นงานต้องมีเทคนิคที่เหมาะสมในงานบางลักษณะ
            6. ใช้ใบเลื่อยให้เต็มตลอดใบหรือให้ใช้จำนวนฟันให้มากที่สุด